| Family Tree Collection | Main index A-Z | Total index | Names | Index places | Vaz Dias |
| Family page |
|
Justus LISSAUER, birth ± 1881 Amsterdam, Noord Holland
Married ± 1906 Of Amsterdam, Nord Holland, NETHERLANDS to: Elisabeth de Salomon VAZ DIAS, birth 20 Sep 1884 Amsterdam, Nederland, died 28 Nov 1984, daughter of Salomon VAZ DIAS and Judith de Moses de Eliau PENHA BIOGRAPHY: Justus Lissauer Source: http://www.lissauer.web-log.nl/ The noise of the night in the city was echoing. Everywhere sounded ominous sounds. Short, rigid commands, car doors and thumping of many soldier's boots was heard. It was quiet for a moment, then the sounds surfaced again and always seemed to com e closer. Justus watched the shadow beside him in the corner. Despite the Eclipse was her nose well distinguishable. Her warm breath was showing as factory smoke against the dark background. They dared not to whisper. Knock, knock-knock sounded ge ntly on the door. As the world was silent, Justus pushed Elisabeth forward. Without hesitation he gave her a kiss and opened the door. "Quiet" sounded from the mouth of a young man. He grabbed Justus at the arm and pulled him to the right in the street. He felt how Elisabeth, by another shadow was pulled away from him. The street that seemed so familiar was now an ominous, strang e place. Justus followed the figure that held his sleeve tight and without hesitation seemed to know where he was moving. The steely sounds of the raids faded into the background. He would see Elisabeth in a few days when they had reached their de stination. Without any noise, they moved down the narrow alley. "Mitkommen" ('Come along') suddenly echoed in the night. Before he knew what was happening, they were surrounded by four men. Further away, there stood two foot soldiers, their helmets silhouetting as deadly tidings in the night sky. Justus Lissauer was transported to Auschwitz and gassed. Elisabeth was rescued by the resistance. De nacht woelde de stad om in geraas en geklop. Overal klonken onheilspellende geluiden. Een korte krijs, rigide commando's, autoportieren en geroffel van vele soldatenlaarzen. Was het even stil, dan dook verderop weer een onheilstijding op en ste eds leek het dichterbij te komen. Justus keek naar de schim naast hem in het trapportaal. Ondanks de verduistering was haar neus goed te onderscheiden. Haar warme ademtochten staken als fabrieksrook af tegen de donkere achtergrond. Ze durfden nie t te fluisteren. Klop, klop-klop klonk het zachtjes op de deur. Even stond de wereld stil. Justus duwde Elisabeth vooruit. Zonder aarzelen gaf hij haar een kus en opende de deur. "Stil" klonk het uit de mond van een jongeman. Hij greep Justus bi j de arm en trok hem naar rechts de straat in. Hij voelde hoe Elisabeth door een andere schim van hem vandaan werd getrokken. De straat die zo bekend was leek nu een onheilspellende vreemde plek. Justus volgde de figuur die zijn mouw stevig vasthi eld en zonder aarzelen scheen te weten waarheen hij bewoog. De ijzeren geluiden van de razzia's waren nu naar de achtergrond verdrongen en schenen er niet meer toe te doen. Hij zou zijn Elisabeth over een paar dagen weer zien als ze hun bestemmin g zouden hebben bereikt. De fabriek zou hij als alles achter de rug is weer opstarten de plannen daarvoor had hij al abstract in zijn gedachten. Nu nog door deze nacht geraken. Hij werd een steeg ingeleid. Aan het eind ervan ontwaarde hij iets. Zo nder enig gerucht bewogen ze zich door de smalle steeg. "Mitkommen" schalde het ineens door de nacht. Voor hij het wist werd hij omringd door zeker vier mannen. Verderop stonden twee voetsoldaten. Hun helmen als doodstijdingen aan de hemel. Justus Lissauer werd meegevoerd naar Auschwitz en daar vergast. Elisabeth werd door het verzet gered. Source: http://www.lissauer.web-log.nl/ BIOGRAPHY: Author: Ernst Lissauer http://www.lissauer.web-log.nl/ |
|
1) Juliette LISSAUER
to:
??? COHEN |
|
2) Alexander Salomon LISSAUER
to:
Vera GERSON LOHMANN |