Marcus Hartog WOLF

Alexander Duparc Collection

Family page

Marcus Hartog WOLF, occupation: heel- en vroedmeester to:
Margaretha ELIAS

1) Carolina Celine WOLF, birth 24 Jun 1857 Harderwijk, died NA 1916
Married 25 Aug 1885 Amsterdam (divorced 1921) to:
Mr Zadok van den BERGH, birth 9 Aug 1859 Oss, died 13 Jun 1942 Nice, occupation: advocaat en procureur, son of Simon Van den Bergh and Elisabeth Van der Wielen
wethouder Amsterdam, lid 2e Kamer VDB
Joods Historisch Museum: De rechtsgeleerde Zadok van den Bergh werd op 9 augustus 1859 in Oss geboren als zoon van de bekende margarinefabrikant Simon van den Bergh. Als advocaat verdedigde hij onder andere de verdachten van het zogenaamde Palingo proer in Amsterdam in 1886 en tussen 1898 en 1901voerde hij een revisieprocedure voor de Friese gebroeders Hogerhuis. Deze broers waren het slachtoffer waren geworden van een gerechtelijke dwaling waar in die tijd veel ophef over was. Veel late r zou deze geruchtmakende zaak zelfs het onderwerp van een speelfilm worden. Van den Bergh was ook politiek actief en was onder andere raadslid en wethouder van Amsterdam. Hij overleed in juni 1940 in Nice in Zuid-Frankrijk waarheen hij na de Duit se inval was gevlucht.
Geboren 1859-08-09 Oss
Overleden 1942-06-13 Nice
Vader Bergh, Simon van den
Moeder Wielen, Elisabeth van der
Broers Bergh, Jacob van den Bergh, Maurits van den Bergh, Henry van den Bergh, Isaac van den Bergh, Arnold van den Bergh, Samuel van den
Partner(s) Wolf, Carolina Berg, Alexandrine C. Paulowna van den
Huwelijk 1885-08-25 1921-07-12
Vestiging 1891 Delft 1893 Den Haag
Opleiding HBS in Nijmegen rechtswetenschappen Universiteit A'dam
Beroep advocaat politicus
Functie(s) 1891=1897 adviseur Ned. Gist- en Spiritusfabriek 1891=1894 secretaris Ned. Gist- en Spiritusfabriek 1887 advocaat Hooge Raad medeoprichter Radicale Kas in Amsterdam voorzitter Vereniging Maatschappelijke Hervorming vice-voorzitter Neder landse Volkspartij
Op 9 augustus 1859 werd in Oss Zadok van den Bergh geboren als zoon van de margarinefabrikant Simon van den Bergh en Elisabeth van der Wielen. Hij studeerde rechten aan de Universiteit van Amsterdam en promoveerde in 1885 op een proefschrift getit eld "Aanvulling en ruiling van onderpand kort voor faillissement". In hetzelfde jaar trouwde hij met Carolina Wolf. Uit dit huwelijk werden twee zoons en een dochter geboren. Het huwelijk met Carolina Wolf werd op 13 juni 1921 door echtscheidin g ontbonden. Op 12 juli 1921 hertrouwde hij met Alexandrine Charlotte Paulowna van den Berg.
Nadat hij in 1885 gepromoveerd was, trad hij als advocaat en procureur toe tot het kantoor van Mr. D. Simons. In deze praktijk verdedigde hij in 1886 de verdachten van het zogenaamde palingoproer. Ook de Friese gebroeders Hogerhuis, die het slacht offer waren geworden van een gerechtelijke dwaling, werden door hem in een revisieprocedure voor de Hoge Raad verdedigd. Volgens het "Biografisch woordenboek van het socialisme" was het een zwakke verdediging, die dan ook niet tot een revisie va n het vonnis leidde.
Van den Bergh publiceerde tal van artikelen op het gebied van arbeids-, handels-, proces-, pacht- en fiscaal recht. In 1891 trad hij als rechtsgeleerd adviseur in dienst van de Nederlandse Gist- en Spiritusfabriek te Delft. In 1892 werd hij be?dig d als advocaat bij de Hoge Raad. In 1898 ging hij terug naar Amsterdam, waar hij het kantoor van D. Simons, die inmiddels hoogleraar in Utrecht was geworden, voortzette.
Van den Bergh was ook politiek actief. In 1885 had hij zich aangesloten bij de liberale kiesvereniging "Burgerplicht" en in 1887 behoorde hij tot de oprichters van de "Radicale Kas" die tot doel had een kapitaal te vormen ter bevordering van radic ale denkbeelden door middel van lezingen en geschriften. In 1899 werd hij lid van de gemeenteraad van Amsterdam en zou dat twaalf jaar blijven. Aanvankelijk als vertegenwoordiger van de Radicale Partij, vanaf 1901 voor de Vrijzinnig Democratisch e Bond. In 1907 werd hij benoemd tot wethouder van Publieke Werken, Bouwkunde en Woningtoezicht. Na een conflict met de vrijzinnig-democratische fractie trad hij in 1910 af.
Nu wijdde hij zich weer aan zijn advocatenpraktijk en was vanwege zijn brede deskundigheid een veelgevraagd commissaris voor diverse vennootschappen. Van 1919 tot 1921 zat hij nog eenmaal in de gemeenteraad om daarna niet meer herkozen te worden . Vanaf 1929 verbleef Van den Bergh in Laren. Na de Duitse inval in mei 1940 wist Van den Bergh naar Nice in Zuid-Frankrijk te ontkomen. Op 13 juni 1940 overleed hij daar op ruim 82-jarige leeftijd.

Main index A-Z