Family Tree Collection | Main index A-Z | Total index | Names | Index places | Alexander Duparc Collection |
Family page |
Mr Albert Barend Gomperts, birth CA 1884, died 1963, occupation: advocaat en procureur, son of Barend Philip Gomperts and Eva Meijer
to: Sophie Van Embden, birth 9 Aug 1877 Zwolle 1st marriage 2nd marriage, daughter of Lion Van Embden and Helena Leentje Van Ham |
1) Mr Johan Albert Barend Gomperts PRIVACY FILTER
to:
Ems Teixeira de Mathos |
2) Henri Alkbert Hans Gomperts, birth 26 Dec 1915 Amsterdam, died 18 Sep 1998 Draguignan, occupation: dichter Gomperts' vader was de advocaat Albert Barend Gomperts (1883-1963), die lid werd van de Joodsche Raad tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hans Gomperts bezocht in zijn geboortestad het Vossius Gymnasium, waar hij D.A.M. Binnendijk als leraar Nederland s had. Vervolgens studeerde hij rechtsgeleerdheid aan de Universiteit van Amsterdam, een studie die hij in 1940 door de Duitse bezetting moest afbreken. Tijdens zijn studietijd was hij redacteur van Propria Cures en publiceerde hij de dichtbunde l Dingtaal (1939). In 1940 week hij uit naar Londen. Na een korte periode als militair trad hij in dienst van de Nederlandse regering in ballingschap. Als ambtenaar was hij werkzaam in onder meer Washington en New York. Na de bevrijding ging hij werken voor het dagblad Het Parool. Hij was achtereenvolgens correspondent in Parijs, literair redacteur en toneelcriticus (als opvolger van Simon Carmiggelt). Hij speelde een vooraanstaande rol in de literaire tijdschrif ten Libertinage, De Vrije Bladen, Criterium, Hollands Weekblad en Tirade. Ook verscheen hij regelmatig op de televisie als gespreksleider in de AVRO-programma's De kring en Literaire ontmoetingen. In 1963 werd hem daarvoor de Zilveren Nipkowschij f toegekend. Op 23 oktober 1969 organiseerde Gomperts onder auspici?n van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, waarvan hij toen voorzitter was, een spraakmakend VPRO-televisieprogramma rond P.C. Hooft-prijswinnaar Gerard Kornelis van het Reve in de Ams terdamse Vondelkerk. Zelf trad hij hier op als interviewer. Hoewel Gomperts geen andere academische titel had dan het kandidaats in de rechten, zorgden zijn reputatie en statuur ervoor dat hij in 1965 benoemd werd tot hoogleraar Moderne Nederlandse letterkunde aan de Universiteit Leiden. Hij bezette dez e leerstoel, die sinds Albert Verwey traditioneel werd toegekend aan mensen uit de literaire praktijk, tot 1981, toen hij werd opgevolgd door Ton Anbeek. Tijdens zijn hoogleraarschap verdedigde hij in Grandeur en mis?re van de literatuurwetenscha p (1979) zijn vak tegen de aanval die Karel van het Reve erop gedaan had in zijn Huizinga-lezing Literatuurwetenschap: het raadsel der onleesbaarheid (1978). Tegenover diens mening dat literatuur niet aan de lezer behoefde te worden "uitgelegd " en dus geen object van wetenschap behoorde te zijn, stelde Gomperts: "Mij lijkt het zoeken naar verklarende beschrijvingen van verschijnselen in de literatuur, wat al sinds de Oudheid aan de gang is, een niet minder rechtmatige bezigheid dan he t beoefenen van de theoretische natuurkunde". Na zijn emeritaat trok hij zich terug in Grimaud (Frankrijk) om te werken aan de studie Een kern van waarheid, over het antisemitisme in de intelligentsia. De voltooiing ervan werd verijdeld door zijn overlijden op 82-jarige leeftijd, in Draguigna n (1998). |